Digitaal onderwijs zit in de lift

Kijkend naar hoe de wereld om ons heen in de afgelopen decennia is veranderd, was het onderwijs eigenlijk nog hopeloos ouderwets. Waar de wereld waarin de ouders van nu opgroeiden nauwelijks meer te vergelijken valt met de wereld waarin hun kinderen tegenwoordig leven, blijkt dat voor het lesmateriaal en de manier waarop een school doorgaans functioneert heel anders te zijn. Meer dan genoeg ouders hebben de afgelopen jaren geconstateerd dat er in de afgelopen 20 tot 30 jaar nauwelijks iets veranderd is aan de manier waarop er les wordt gegeven, of de vaardigheden die kinderen aanleren. Al lijkt daar nu wel verandering in te komen.

De wereld is veranderd, nu het onderwijs nog

In de tijd dat veel van de volwassenen van nu op de basisschool en middelbare school zaten, waren er veelal nog niet of nauwelijks mobiele telefoons. Internet, dat kwam pas eind jaren ’90 op, en werd in deze eeuw pas zo groot als we het nu gewend waren. Leren, dat deed je vanuit een boek. Had je informatie nodig voor een werkstuk, dan ging je naar de bibliotheek. En je cijfers en je huiswerk… die schreef je in je agenda, en kon je zeker niet ergens op een telefoon terugvinden.

In dat opzicht is er toch al meer veranderd dan je je wellicht realiseerde. Het internet heeft de wereld voor een groot deel op zijn kop gezet, en kinderen weten niet beter dan dat alle informatie die zij nodig kunnen hebben via hun smartphone altijd binnen handbereik is. Het onderwijs is wat dat betreft dus best veranderd, al is dat vooral aan de zijde van de leerlingen. De meeste docenten geven nog steeds les zoals we dat al tientallen jaren gewend zijn, en lang niet iedereen is zover dat digitale middelen een (prominente) plek in die lessen hebben gekregen.

Kan het digitaal?

Toen de scholen plotseling sloten, bleek er op digitaal gebied echter veel meer mogelijk te zijn dan menigeen wist. Lessen bleken ook best online te kunnen worden gegeven. Digitale toetsen maken? Bleek ook mogelijk! De leerlingen kregen filmpjes toegestuurd waarin docenten stof uitlegden, of stelden via een chatprogramma hun vragen. Anderen gingen al verder, en keken live toe hoe leerlingen via digitale platforms hun huiswerk maakten.

Direct kwam wel het verschil in aanpak tussen docenten naar voren: digitaal lesgeven vereist andere vaardigheden en kennis, en menigeen ontdekte hierin niet voldoende bekwaam te zijn om de lessen hetzelfde niveau te geven als wanneer ze op locatie zouden plaatsvinden. Gelukkig zijn er op dat gebied volop mogelijkheden om bijgespijkerd te worden. Een partij als Edutrainers heeft volop kennis en ervaring in huis. Zo kunnen zelfs docenten die overtuigd digibeet zijn, de kennis opdoen die zij nodig hebben om hun lessen met behulp van de digitale middelen die beschikbaar zijn naar een nog hoger niveau te tillen.